Het nieuwe GUT-PRODIS PRODUCTPASPOORT

Binnen de norm EN 1307 zijn een productomschrijving en technische gegevens nodig om elke textiele vloerbedekking afzonderlijk te identificeren en te classificeren.
Hierbij gaat het onder andere om informatie over het soort tapijt en het productieproces, het soort gebruikte polen en het soort tapijtrug. En bij getufte tapijten komt daar ook nog het soort gebruikte tuftdrager bij.
Ook de materiaalsamenstelling is belangrijk en daarbij moet het gehalte aan gerecyclede grondstoffen in elke tapijtcomponent worden aangegeven.
Als deze informatie wordt gecombineerd met de technische gegevens gewicht, totale dikte, aantal polen en schijnbare dichtheid, kan de vloerbedekking al uitgebreid worden gekarakteriseerd. Deze waarden zijn belangrijke parameters voor het testen en identificeren van de vloerbedekking.

In de Europese norm EN 1307 worden methoden voor het testen en classificeren van textiele vloerbedekkingen in binnenruimtes beschreven. Als de vloerbedekking is getest, wordt deze vervolgens in producttypen en gebruiksklassen ingedeeld. Deze basisclassificeringen worden aangevuld met aanvullende gebruikseigenschappen, zoals geschiktheid voor trappen of voor gebruik met stoelen met zwenkwielen. Met deze classificeringen krijgt de consument belangrijke informatie over het product die het makkelijker moet maken om een product te kiezen dat geschikt is voor de beoogde toepassing. Hierdoor moet eerst en vooral vroegtijdige slijtage worden voorkomen.

De gebruiksklassen zijn opgedeeld in twee categorieën:

1) woonruimtes (voornamelijk privégebruik) met de gebruiksklassen 21, 22 en 23;

2) commerciële ruimtes (voornamelijk commercieel gebruik) met de gebruiksklassen 31, 32 en 33.

Zie voor meer informatie de classificatie van textiele vloerbedekkingen en de gebruikte pictogrammen.
Andere belangrijke eigenschappen in de zin van de Europese bouwproductenverordening zijn in de geharmoniseerde norm EN 14041 gedefinieerd en zijn te vinden bij de CE-markeringen.

Het GUT-PRODIS-licentienummer wordt alleen vergeven aan producten die aan de specifieke voorwaarden betreffende de emissie van vluchtige organische stoffen en het gebruik van chemicaliën bij de productie van de vloerbedekking voldoen. Hier valt ook andere informatie onder, zoals de gebruikte brandvertrager of het gebruik van bepaalde andere materialen.

In deze module vindt u informatie over de inhoud van zogenaamde SVHC-stoffen (Substances of Very High Concern). Binnen de GUT-criteria is een actief gebruik van SVHC-stoffen bij de productie van textielvloerbedekkingen niet toegestaan. Volgens REACH art. 33 is er een informatieplicht zodra SVHC-stoffen in concentraties van > 0,1 gewichtsprocent in een product zitten. Op basis van het gewicht van een gemiddeld tapijt komt een gehalte van 0,1 % overeen met een hoeveelheid SVHC van 1,7 g/m².

In het productpaspoort wordt de informatie in 3 gegradueerde stappen verstrekt, zelfs als de wettelijk voorgeschreven limiet van 0,1 gewichtsprocent niet wordt bereikt.

A) Het product bevat SVHC-stoffen op basis van de huidige kandidatenlijst in concentraties van minder dan 0,1 % (1 g/kg).
Naam en CAS-nummer van de stof(fen)

B) Het product bevat SVHC-stoffen op basis van de huidige kandidatenlijst in concentraties van minder dan 0,05 % (0,5 g/kg).
Naam en CAS-nummer van de stof(fen)

C) Het product bevat geen SVHC-stoffen op basis van de huidige kandidatenlijst.

Deze informatie zal beschikbaar zijn vanaf het voorjaar van 2021.

Textiele vloerbedekkingen vallen onder de bouwproducten en vast tapijt wordt gerekend tot huishoudtextiel. Daarom vallen in het kader van de bouwproductenrichtlijn alleen textiele vloerbedekkingen onder de CE-markeringsverplichting. Dit betekent dat de fabrikant bepaalde essentiële eigenschappen van het bouwproduct expliciet moet aangeven. En er moet verder voor worden gezorgd dat de aangegeven prestatie gedurende de hele levensduur van het bouwproduct behouden blijft. Daarom is elke fabrikant verplicht dit op de prestatieverklaring met zijn handtekening te bevestigen. Deze verklaringen worden bij de aankoop van het product doorgaans in papieren vorm aan de koper overhandigd.

Het CE-label moet op het product of de verpakking worden aangebracht. De informatie op het CE-label moet overeenkomen met de informatie op de prestatieverklaring. Met het ‘digitale CE-label’ stellen de deelnemende bedrijven deze informatie voor het eerst ook elektronisch ter beschikking als onderdeel van het PRODIS-productpaspoort. Zo wordt ervoor gezorgd dat de consument op elk moment toegang heeft tot de benodigde informatie.

De prestatieverklaring wordt in alle officiële EU-talen als download ter beschikking gesteld.

Een milieuproductverklaring, afgekort EPD (van het Engelse begrip Environmental Product Declaration) bevat productgerelateerde informatie over de effecten op veel verschillende milieu-aspecten. Het ‘broeikaspotentieel’, ook wel de CO₂-voetafdruk genoemd) is het meest bekende voorbeeld hiervan. (Meer informatie over dit onderwerp is hier te vinden).
In het productpaspoort zijn verschillende EPD’s te vinden. Dit zijn onder andere zogenaamde generieke EPD’s die zijn gebaseerd op gemiddelde gegevens voor een definieerde productgroep en worden gebruikt als de fabrikant geen EPD’s beschikbaar kan stellen. Hiervoor heeft de GUT-vereniging een groot aantal EPD’s opgesteld die ook via de database (Ökobaudat) van het Duitse ministerie van bouw toegankelijk zijn.

Als er fabrikantspecifieke EPD’s beschikbaar zijn, worden ze als download aangeboden. Deze EPD’s zijn productspecifiek en worden gebruikt om de milieu-effecten van gebouwen te berekenen.

Alle beschikbare EPD’s zijn gebaseerd op onafhankelijke, gevalideerde milieubalansen en zijn bij het Duitse instituut voor de bouw en het milieu (IBU = Institut Bauen und Umwelt) in Berlijn geregistreerd (zie epd-online.de). De EPD’s zijn ook op het ECO Platform geregistreerd en zijn daarmee in heel Europa geldig.

De EPD’s kunnen via de volgende link worden gedownload. (Voer eerst een geldig licentienummer in.)