Gebruik van brandvertragers

Ja, kamerbrede textiele vloerbedekkingen worden gezien als bouwproducten die in de EU worden geregeld via de bouwproductenverordening (CPR = Construction Products Regulation). De overeenkomstige eisen zijn te vinden in de geharmoniseerde norm EN 14041. Als er in een product een brandvertrager moet worden gebruikt om aan een bepaalde brandklasse te kunnen voldoen, moet er regelmatig (jaarlijks) een inspectie door een aangemelde (onafhankelijke externe) certificatie-instantie worden uitgevoerd. Dit wordt binnen de zogenaamde CE-markering gedocumenteerd.

Brandvertragers worden gebruikt om te voorkomen dat er een brandhaard ontstaat en om er bij ontstane brandhaarden voor te zorgen dat ze zich minder snel verspreiden. In veel voorwerpen voor dagelijks gebruik (voornamelijk gestoffeerde stoelen in voertuigen, veel huishoudtextiel en ook elektrische apparaten) zitten brandvertragers. Hier worden verschillende stoffen voor gebruikt. Vooral gebromeerde en gechloreerde organische verbindingen zijn heel effectieve brandvertragers. Maar ook deze stoffen zijn schadelijk voor het milieu. Het is daarom belangrijk dat is verzekerd dat de voordelen van het gebruik van deze materialen opweegt tegen de mogelijke schade.

Naast brandvertragers met halogeenhoudende verbindingen (broom- en chloorhoudend) zijn er ook fosforhoudende brandvertragers op basis van melaminen (stikstofhoudend) en boraten verkrijgbaar. Maar de overgrote groep van de brandvertragers bestaat uit anorganische verbindingen die vanwege hun structuur en samenstelling bij verhoogde temperaturen water afgeven. Dit zijn onder andere ATH (aluminiumtrihydroxide) en MDH (magnesiumdihydroxide).